9 april 2021

Het zilveren dak én bescherming echtgenoot

In mijn vorige columns (februari en maart) heb ik toegelicht dat ná 1956 een echtgenoot toestemming moet verlenen aan de andere echtgenoot voor bepaalde (rechts)handelingen. Daarbij mag u denken aan de verkoop van de woning en het vestigen van een hypotheek op de woning. Ook een borgstelling of op andere wijze financieel instaan voor een ander, kan alleen met toestemming van de echtgenoot.

Het wetsartikel - 1:88 BW - waarbij deze toestemming is geregeld - is een beschermende bepaling. Een dergelijke toestemmingshandeling kan je alleen zelf verrichten, het is niet zomaar mogelijk daarvoor een ander te machtigen. Ook met het maken van huwelijksvoorwaarden kan van deze bescherming niet worden afgeweken. De beschermende bepaling heeft namelijk géén betrekking op het vermogen, maar zoals gezegd op bescherming van de echtgenoot en daarmee ook op bescherming van het gezin. Bij verkoop van het woonhuis door een echtgenoot raken de gezinsleden immers het dak boven hun hoofd kwijt.

Bij verlening van een hypotheek op de door het gezin bewoonde woning (ook wel aangeduid als ‘het zilveren dak’) kan, als de hypotheekhouder gebruik maakt van haar rechten, het gezin óók het dak boven hun hoofd verliezen. Ingeval van het aangaan van een borgstelling etc. door een van de echtgenoten, bestaat de mogelijkheid dat wanneer de borg wordt aangesproken, er beslag wordt gelegd op het vermogen (lees: ‘de woning’) met alle gevolgen van dien.

Het artikel 1: 88 BW speelt dus een cruciale rol bij de bescherming van een echtgenoot. Mogelijkerwijs biedt het levenstestament wél een oplossing in specifieke gevallen. In de eerstvolgende column zal ik dit nader toelichten.